Nog even en de ‘Oale Roop’ klinkt weer

Frans Cameron en Rein van Dijk zijn twee leden van de Beeklustbloazers, die momenteel uit 30 leden bestaat en daarvan zijn 20 leden actieve blazers. Deze groep bestond al veel langer, maar in 2006 werden de Beeklustbloazers officieel opgericht. Bekende blazers zoals de familie Vloedbeld, Schelfhorst en Braakhuis waren vele jaren nauw betrokken bij het maken van de midwinterhoorn en het blazen. 

Momenteel is Cor Meijer de voorzitter van de BeeklustBloazers, Eric ten Heggeler is 1e secretaris, 2e secretaris is Rein van Dijk. Penningmeester is Frans Cameron. Rein van Dijk verzorgt ook de PR. De midwinterhoorn kent een eeuwenoude geschiedenis. Rein van Dijk heeft er een boekje over geschreven. Niet alles wat er over de midwinterhoorn wordt verteld, heeft men helemaal kunnen herleiden. De midwinterhoorn behoort tot het Immaterieel erfgoed in Nederland. Vaak wordt er van erf naar erf geblazen en ieder heeft zijn eigen klank.

Frans Cameron hoorde bij toeval de klanken van een midwinterhoorn. Deze maakten diepe indruk op hem. Toen hij de pensioengerechtigde leeftijd bereikte besloot hij de midwinterhoorn ter hand te nemen. Het viel hem eerst nog wel flink tegen om geluid uit de midwinterhoorn te krijgen, maar na goed oefenen lukt het steeds beter. “We mogen nooit voor het begin van de advent buiten blazen, maar op mijn zolderkamertje mag ik gerust proberen mooie klanken te produceren en te zorgen dat ik de goede lipspanning heb. Daarnaast vraagt het ook een goede conditie en die kan ik hierdoor opbouwen”, vertelt Frans die helemaal verslingerd is aan zijn midwinterhoorn. Hetzelfde geldt ook voor Rein van Dijk. “Nadat ik vijfentwintig jaar in Twente woonde voelde ik me genoeg Twentenaar om op de midwinterhoorn te leren blazen”, aldus Rein.

Frans heeft zelf twee midwinterhoorns gebouwd. “Daar gaat heel veel tijd in zitten. Eerst zoeken we een geschikte berkenboom met een mooie kromming. Dit alles in overleg met de desbetreffende boswachter. Daarna moet het hout gedroogd worden.  Vervolgens wordt de toekomstige hoorn in tweeën gezaagd. Met een guts worden de twee helften zover uitgehold dat ze de juiste dikte hebben. De beide helften lijm ik vervolgens weer op elkaar. Met een soort van biezen worden ze dan bijeen gehouden”, legt Frans uit.

Daarna komt het belangrijkst, het mondstuk. In de volksmond ook wel de happe genoemd. Deze wordt van vlierhout gemaakt en wordt uitgehold. De kern moet eruit. Daarna moet er flink geschuurd worden. Elk mondstuk is uniek. “Het mondstuk zorgt voor het specifieke geluid en de hoorn is een soort van versterker”, geven Frans en Rein aan. Omdat elke hoorn zijn eigen klank heeft wordt in principe niet tegelijk gespeeld, maar altijd na elkaar.

Er worden de komende weken ook verschillende scholen bezocht. Daar wordt ook uitleg gegeven over de midwinterhoorn en natuurlijk mogen kinderen proberen of ze een mooi geluid uit de hoorn kunnen laten horen. Jos Hannink geeft vanaf november oefenlessen. Daarnaast wordt er tijdens verschillende wandeltochten geblazen. Traditiegetrouw wordt er elk jaar geblazen om de zilveren hoorn. Op zondag 3 december wordt er van 10.00 uur tot 11.00 uur geblazen in de Gravenallee bij het bruggetje. Belangstellenden zijn van harte welkom om deze Oale Roop te beluisteren.